Dagje ziekenhuis en beroofd worden in de bus
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Hannah
16 Februari 2008 | Ecuador, Quito
Hey Lieve mensen,
Het is alweer eventjes geleden dat ik van me heb laten horen, maar dat heeft natuurlijk de rede dat mn kerel sinds zaterdag bij me is!:D:D
Eerst zal ik even wat vertellen over mn ecuadoriaanse ziekenhuis avontuur, want een dagje ziekenhuis in ecuador is toch ff anders dan een dagje in Nederland..!!
Vorige week had ik al de hele week ontzettende last van mn maag, en dat werd zo erg donderdag nacht dat ik besloot met Melanie (vrouw van de organisatie waar ik voor werk hier) naar het ziekenhuis te gaan. Met de taxi werden we voor de deur van het ziekenhuis afgezet en na wat uitleg mocht ik meteen door naar de spoedeisende hulp. Daar werd ik vrij snel naar een mini kamertje gebracht omringd door gordijnen, waar een bed stond en daarop een soort van operatiepakje. Ik gewoon mooi op het bed gaan zitten, maar ik werd meteen gevraagd dat mooie pakje even aan te trekken. Zat ik dus met een wit kleedje aan, net boven mn knieen en wat aan de achterkant maar half sloot! Meteen kwam er een cordate zuster mn hokje binnen, gaf me links een zuurstofmeter, in mn mond een thermometer en rechts werd mn bloeddruk gemeten, zie je t voor je?!
Hierna kwam de dokter binnen, een aardige oude kerel, die me een potje meegaf en me naar de wc stuurde. Daar ging ik dan: In mn operatiekleedje, mn roze pluche sokken eronder, links mn potje, en rechts proberen mn jurkje aan de achterkant dicht te houden! haha
Terug op mn kamer vond de dokter het nodig even bloed af te nemen om precies te kunnen zien wat ik had, FIJN!!! Die dokter zei dat ie die naald mooi ff in mn hand zou zetten, ik: nee nee moet dat echt?! kan niet gewoon in mn arm ofzow?! etc etc, nee ik moest er gewoon aangeloven... Na een aantal minuten die naald in mn hand vroeg ik aan de verpleegster hoe lang die naald nog in mn hand moest omdat ik toch wel beetje pijn had, 1 minuutje zei ze... 1 uur later kwam ze terug?!?!!!! en zag ik er een scheef getrokken naald uitkomen..!! LEKKER! Op de uitslagen was verder niks te zien, wel kreeg ik medicijnen mee, die niet veel hielpen, maar het is nu sinds een paar dagen eindelijk over! gelukkig...!!
Zaterdag ben ik mn schatje op gaan halen samen met Riene, en na 3 kwartier vertraging kon ik mn schatje dan eindelijk weer ff knuffelen!!
Daarna heb ik sid ff de stad laten zien, Jugos gedronken natuurlijk! en zijn we savonds met riene en thijs op stap gegaan in Quito, zeker gezellig maar ik was van alle toestanden van vrijdag een beetje moe en zijn we dus niet te laat weer terug naar huis gegaan. De volgende dag hebben we uitgeslapen en hebben we om half 7 de bus naar montañita genomen, aangekomen in montañita hebben we een hostel gezocht en zijn we meteen daarna op het strand neer geploft! Daar zijn we donderdag weer vanaf gekomen...!!;);) Met zon 50 muggenbulten rijker op alleen mn onderbenen en mn voeten!
Op vrijdag ochtend kwamen we weer aan op cumanda (het busstation van quito) hier hebben we vast de kaartjes gehaald voor de bus naar Otavalo om 14.00
Om 14.00 weer terug aangekomen op Cumanda was onze bus nergens te bekennen, maar een andere bus naar Otavalo was van dezelfde maatschappij en daar konden we ook instappen met hetzelfde ticket. Sid zn grote tas onder in de bus gestopt en daar gingen we met mn handbagage tas de bus in, mn tas mocht niet op de grond want die was vies, dus de bijrijder van de bus zei dat ik m bovenop het rek moest leggen boven mn hoofd, en hop daar had ie mn tas al vast en lag tie bovenin het rek. Er stapte meer mensen in de bus, een paar minuutjes voordat we zouden gaan vertrekken wilde ik nog even snoepjes gaan halen voor onderweg, sid zou even mn portemonnee pakken, maar mn tas lag opengerits boven in het rek, zonder geld, zonder mp3 spelers, zonder cameras, gewoon ALLES uit mn tas was weg! KUTTTTT!!!! meteen de bus uitgegaan maar die vrouw die achter me had gezeten was natuurlijk nergens meer te bekennen (ik moet zeggen dat ik ook niet meer weet hoe ze eruit zag...) de security kwam ons even helpen maar zij konden ook niks meer doen dan te zeggen dat we aangifte moesten gaan doen.
Ik freakte helemaal op het busstation van het idee dat iemand met zn handen in mn tas heeft lopen graaien boven mn hoofd, en dat we gewoon echt NIKS gemerkt hebben! en vooral natuurlijk dat mn fotos samen met sid allemaal weg zijn, gewoon super super super balen! Sid is vervolgens met een zwaar hysterische ik een taxi ingestapt en zijn we ff thuis tot rust gekomen, hierna hebben we besloten alsnog de bus te nemen naar Otavalo, we laten tenslotte niet onze reis ook nog verzieken door zon wijf!
Vandaag hebben we de hele dag op de bekende veertjesmarkt gelopen en weer het nodige ingeslagen haha! Morgen gaan we weer terug richting Quito, en dan kijken we weer verder wat de plannen zijn!
Ik hou jullie snel weer op de hoogte, maar ga nu ook weer even genieten van de tijd met mn kerel!
Heeeel veeeel liefs
Het is alweer eventjes geleden dat ik van me heb laten horen, maar dat heeft natuurlijk de rede dat mn kerel sinds zaterdag bij me is!:D:D
Eerst zal ik even wat vertellen over mn ecuadoriaanse ziekenhuis avontuur, want een dagje ziekenhuis in ecuador is toch ff anders dan een dagje in Nederland..!!
Vorige week had ik al de hele week ontzettende last van mn maag, en dat werd zo erg donderdag nacht dat ik besloot met Melanie (vrouw van de organisatie waar ik voor werk hier) naar het ziekenhuis te gaan. Met de taxi werden we voor de deur van het ziekenhuis afgezet en na wat uitleg mocht ik meteen door naar de spoedeisende hulp. Daar werd ik vrij snel naar een mini kamertje gebracht omringd door gordijnen, waar een bed stond en daarop een soort van operatiepakje. Ik gewoon mooi op het bed gaan zitten, maar ik werd meteen gevraagd dat mooie pakje even aan te trekken. Zat ik dus met een wit kleedje aan, net boven mn knieen en wat aan de achterkant maar half sloot! Meteen kwam er een cordate zuster mn hokje binnen, gaf me links een zuurstofmeter, in mn mond een thermometer en rechts werd mn bloeddruk gemeten, zie je t voor je?!
Hierna kwam de dokter binnen, een aardige oude kerel, die me een potje meegaf en me naar de wc stuurde. Daar ging ik dan: In mn operatiekleedje, mn roze pluche sokken eronder, links mn potje, en rechts proberen mn jurkje aan de achterkant dicht te houden! haha
Terug op mn kamer vond de dokter het nodig even bloed af te nemen om precies te kunnen zien wat ik had, FIJN!!! Die dokter zei dat ie die naald mooi ff in mn hand zou zetten, ik: nee nee moet dat echt?! kan niet gewoon in mn arm ofzow?! etc etc, nee ik moest er gewoon aangeloven... Na een aantal minuten die naald in mn hand vroeg ik aan de verpleegster hoe lang die naald nog in mn hand moest omdat ik toch wel beetje pijn had, 1 minuutje zei ze... 1 uur later kwam ze terug?!?!!!! en zag ik er een scheef getrokken naald uitkomen..!! LEKKER! Op de uitslagen was verder niks te zien, wel kreeg ik medicijnen mee, die niet veel hielpen, maar het is nu sinds een paar dagen eindelijk over! gelukkig...!!
Zaterdag ben ik mn schatje op gaan halen samen met Riene, en na 3 kwartier vertraging kon ik mn schatje dan eindelijk weer ff knuffelen!!
Daarna heb ik sid ff de stad laten zien, Jugos gedronken natuurlijk! en zijn we savonds met riene en thijs op stap gegaan in Quito, zeker gezellig maar ik was van alle toestanden van vrijdag een beetje moe en zijn we dus niet te laat weer terug naar huis gegaan. De volgende dag hebben we uitgeslapen en hebben we om half 7 de bus naar montañita genomen, aangekomen in montañita hebben we een hostel gezocht en zijn we meteen daarna op het strand neer geploft! Daar zijn we donderdag weer vanaf gekomen...!!;);) Met zon 50 muggenbulten rijker op alleen mn onderbenen en mn voeten!
Op vrijdag ochtend kwamen we weer aan op cumanda (het busstation van quito) hier hebben we vast de kaartjes gehaald voor de bus naar Otavalo om 14.00
Om 14.00 weer terug aangekomen op Cumanda was onze bus nergens te bekennen, maar een andere bus naar Otavalo was van dezelfde maatschappij en daar konden we ook instappen met hetzelfde ticket. Sid zn grote tas onder in de bus gestopt en daar gingen we met mn handbagage tas de bus in, mn tas mocht niet op de grond want die was vies, dus de bijrijder van de bus zei dat ik m bovenop het rek moest leggen boven mn hoofd, en hop daar had ie mn tas al vast en lag tie bovenin het rek. Er stapte meer mensen in de bus, een paar minuutjes voordat we zouden gaan vertrekken wilde ik nog even snoepjes gaan halen voor onderweg, sid zou even mn portemonnee pakken, maar mn tas lag opengerits boven in het rek, zonder geld, zonder mp3 spelers, zonder cameras, gewoon ALLES uit mn tas was weg! KUTTTTT!!!! meteen de bus uitgegaan maar die vrouw die achter me had gezeten was natuurlijk nergens meer te bekennen (ik moet zeggen dat ik ook niet meer weet hoe ze eruit zag...) de security kwam ons even helpen maar zij konden ook niks meer doen dan te zeggen dat we aangifte moesten gaan doen.
Ik freakte helemaal op het busstation van het idee dat iemand met zn handen in mn tas heeft lopen graaien boven mn hoofd, en dat we gewoon echt NIKS gemerkt hebben! en vooral natuurlijk dat mn fotos samen met sid allemaal weg zijn, gewoon super super super balen! Sid is vervolgens met een zwaar hysterische ik een taxi ingestapt en zijn we ff thuis tot rust gekomen, hierna hebben we besloten alsnog de bus te nemen naar Otavalo, we laten tenslotte niet onze reis ook nog verzieken door zon wijf!
Vandaag hebben we de hele dag op de bekende veertjesmarkt gelopen en weer het nodige ingeslagen haha! Morgen gaan we weer terug richting Quito, en dan kijken we weer verder wat de plannen zijn!
Ik hou jullie snel weer op de hoogte, maar ga nu ook weer even genieten van de tijd met mn kerel!
Heeeel veeeel liefs
-
16 Februari 2008 - 20:49
Hans V:
hey meis,
Super gaaf om je berichtje over je avonturen (med Sid) te lezen!
Geniet ervan, hoop snel weer nieuwe foto's van je te zien!
dikke kus Hans -
17 Februari 2008 - 09:56
Wies :
Hee schat! Wat cool dat Sid er is! En dat jullie het zo leuk hebben samen...wel shit dat er dan zoiets moet gebeuren :S! Maar wat je al zegt, laat je leuke tijd samen niet door daar verpesten!
Meid geniet nog van alle leuke dingen daar!
Dikke kus xxx -
17 Februari 2008 - 10:04
Wies :
Hee schat! Wat cool dat Sid er is! En dat jullie het zo leuk hebben samen...wel shit dat er dan zoiets moet gebeuren :S! Maar wat je al zegt, laat je leuke tijd samen niet door daar verpesten!
Meid geniet nog van alle leuke dingen daar!
Dikke kus xxx -
17 Februari 2008 - 10:56
Janneke:
Haai Meis,
Jemig wat balen zeg:S Eerst naar het ziekenhuis en ook nog iemand die in je tas aan het graaien is. Nou veel plezier nog daarzo, en geniet samen met Sid van jullie tijd daarzo:)
Kus Janneke -
17 Februari 2008 - 12:13
Linda En Dave:
heey han,
wat een gebeuren daar in het ziekenhuis haha!! zit je toch ook niet op te wachten! fijn dat Sid er is, geniet er maar lekker van!!
xx dave en linda -
17 Februari 2008 - 13:39
Joni En Erik:
Echt super leuk dat Sidney er is. Jammer van de beroving die jullie hebben meegemaakt. Ik hoop dat jullie nog een leuke week samen hebben. Heel veel plezier nog samen!!
XxXxX Erik en Joni -
17 Februari 2008 - 16:19
Ben:
Heej Han en Sid!
Ook ff een beriggie uit tilburg: koud, maar met een zonnetje. Leuk om je verhalen zo te lezen! Klinkt echt als een superavontuur! Wel kut dat ze in je tas hebben gezeten zeg. Maar doe rustig aan, beterschap nog en geniet van alles! Ook een beetje van je menneke he ;)
Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Veel plezier en groetjes,
Ben -
17 Februari 2008 - 18:00
Vos:
Hey han & sid uiteraard:D
fijn dat die mensen niet van je spullen kunnen afblijven he. ik had laatst ook al dat me schoenen gejat waren. maarja doe je niks meer aan.
verder moeten jullie er zeker van genieten. t word hier ook steeds saaier.. hannah weg sidney weg sander weg..
dusja, kom snel terug!!!!:P
kusje en groetjes aan sid -
17 Februari 2008 - 19:26
Sjoukje:
Hoi Hannah en Sidney,
Heel veel plezier daar samen :)
xx
p.s. klote idd van die diefstal en ziekenhuisbezoek, hopelijk is het allemaal snel vergeten daar in t zonnetje! -
18 Februari 2008 - 15:31
Wilma:
Lieve Hannah en sidjy
Nou dat is mij een verhaal de doktoren in het ziekenhusi zeggen dat je bloed goed is en dan met 50 muggebulten terug komen. Maar gelukkig dat het nu weer beter met je gaat komt natuurlijk door de liefde. Ja balen van de camara's ik hoop dat jullie een nieuwe kunnen kopen om als nog leuke plaatjes te schieten.
Geniet nog van elkaar en tot mails.
liefs wilma -
18 Februari 2008 - 16:41
Willeke:
heej Han,
dat is wel echt klote zeg!!! niet normaal gewoon! wel goed dat je geen last meer van je maag hebt.
Ik heb het nog steeds mega druk ,met werken.. ga nu lekker lasagne eten haha :)
kus Willeke -
19 Februari 2008 - 09:50
Astrid:
Hee schat!
Nou je kan iig niet zeggen dat je niks hebt meegemaakt!! Maar dat Sid er is, kan het niet (nog) meer mis gaan en moet je wel een leuke tijd hebben! Veel plezier.
xxx -
19 Februari 2008 - 09:54
Michiel:
Sjesuus!!!! Wat een KUTzooi!! Gelukkig ben je gezond en zijn dit soort dingen van materialistiche waarde(tuurlijk ook wel emotioneel;)), maar dat je er weer wat van leert zeg maar! Het is wel op een hele rottige manier zo, hè? Geniet nog maar DUBBEL en dwars van elkaar, jullie huissie is rustig(en de timer werkt hoor Syd!;))
Groetjes aan jullie beiden..
X -
19 Februari 2008 - 17:46
Greetje:
pffff niet niks wat je allemaal mee hebt gemaakt daar. je hebt toch wel opgelet dat ze een schone naald voor je hebben gebruikt? -
19 Februari 2008 - 22:22
Edwin:
vieze vuile pikkedieven dat het zijn, schaf een bereklem aan stop die in de tas en de dader herken je gelijk!!
maar laat je niet kisten luitjes, en blijf lekker je ding doen, genieten dus.
dat je bloed goed is....? vraag die mug maar! de groetjes en dikke knuffel voor jullie. -
20 Februari 2008 - 08:18
Evelien:
hee meis, echt balen van je camera en zo. Heb je al een wegwerp? Haha! Nou lekker genieten van elkaar spreek je snel weer!
Dikke kus -
21 Februari 2008 - 13:30
Patty:
Hallo 2 kuffeldieren,
Nu nog met z'n tweetjes. Geniet ervan!!! Zonde van jullie camera's, hoop dat je meerdere geheugenkaartjes had zodat je niet alles kwijt bent. Wat een jatmousen daar. Tot gauw, kus
Patty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
