Carnaval in Montañita, een paradijsje!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Hannah
08 Februari 2008 | Ecuador, Quito
Hey Lieve mensen,
alweer een tijdje geleden een verhaaltje van mij, maar dan komt ie dan eindelijk... met alle avonturen weer van afgelopen week!
Donderdagavond: Karaokeavond!
Vorige week donderdag gingen we dus met alle studenten die op dat moment in het gastgezin zaten, de gastmoeders en de spaanse lerares naar een van de vele karaokebarren in Quito zuid! Voor de ecuadoriaanse jongeren is een avondje zeer serieus karaoke echt pure ontspanning! Voor ons wat t een grote gezellige bedoeling met weer dezelfde grote flessen bier voor 1 dollar!
Ik wist al dat ze hier in ecuador zijn van het ´ten dans vragen´ en zag de bui al helemaal hangen toen er een chico op me af kwam, en jah hoor, ik moest er ook aan geloven om mn eerste salsa les te krijgen in een karaoke bar!
Vrijdagmiddag: laatste spaanse les en afscheid gastgezin
De laatste spaanse les ging gepaard met een laatste wedstrijdje ´rapido´ met mn docent en een toets spaans, erg makkelijk! Vervolgens gingen de spaanse leraressen een afscheidsmaal koken! Ondertussen nog even ezelen met heel veel wijn! Na het eten terug naar huis, waar Riene tot de ontdekking kwam dat ze meer durfde als ze gedronken had, en daarbij een vreemde situatie ontstond op het kruispunt, verder geen details!;) haha
Bij mn gastgezin mn laatste spulletjes gepakt en kreeg ik tot slot nog een hele dikke knuffel van iedereen en nog wat ecuadoriaanse aandenken mee gekregen!
Tot slot werden ook Riene en Thijs opgehaald bij hun gastgezin en konden we afscheid nemen van de 1e maand van onze trip ecuador!
Weekendje Montañita!
Vrijdag avond om 7 uur namen we de bus naar Montanita, een reis die oorspronkelijk zon 9 uur zou duren tot puerto lopez en vanaf daar nog 2 uur naar montanita!
In de bus was een toilet aanwezig, maar daar mochten alleen vrouwen gebruik van maken, mannen moesten maar uit de bus ofzow! Rond middernacht stonden we in een lange file op een weg langs een ravijn. Daar werd de deur open gegooid en konden de mannen ff naar buiten, 3 mannen sprongen meteen de bus uit, waarna aan de reactie van thijs te horen was dat er ineens nog mar 2 mannen buiten waren, de 3e was in het ravijn gestort, wij natuurlijk: jah, tuurlijk thijs! Niemand leek echt geshockeerd.. Na 5 mintuten bedacht de buschauffeur dat de man nog steeds niet boven water was, en pakte een zaklamp om te zoeken, ook dit duurde weer 5 minuten, vervolgens kwam er een bebloede man de bus terug in, een flink gat in zn hoofd en zon pijn aan zn rug dat ie maar ff in het gangpad moest gaan liggen de hele trip want dat zou stukken beter zijn!? Raar volkje die ecuadorianen, maar ook sneu om te bedenken dat zo iemand gewoon niet verzekerd is voor ziektenkosten en weinig keus heeft. Door de files en door de man in het ravijn kwamen we om half 11 sochtends aan in montanita, beetje balen dus! Eenmaal aangekomen in montanita was de hele busreis eigenlijk ook snel vergeten omdat montanita eigenlijk gewoon niet te beschrijven zo mooi is! Overal mensen op de straten en surfdudes, verder een grote gezelligheid en heel veel terrasjes en eettentjes! Ook niet te vergeten, 5 minuten van het strand! Ff ontbeten met de nieuwe groep ( Sigrid en Marieke die hier al sinds oktober en november zitten, en natuurlijk Sophia, Riene, Thijs en ik) en daarna mn handdoekje uitgespreid op het witte strand, en een duik genomen in de uber blauwe en heerlijk warme zee! Aan het eind van de middag zijn we weer naar het hostel teruggegaan en hebben we wat gegeten met zn allen! Alle cocktails waren voor 1,5 dollar, en deze werden dus ook veel gedronken! haha
Rond 12 uur gingen we verder het uitgaansleven van montanita ontdekken, en heb ik veel nieuwe mensen ontmoet, waar ik meteen even goed mn spaans mee kon oefenen! Zo stond ik zelf op een moment met een ecuadoriaan (spaans geen engels)en een israelier (engels geen spaans) te praten, en moest ik gewoon ff talken tussen de 2 mannen, super grappig dus! Maar af en toe ook lastig omdat ik het engels en spaans door elkaar ging halen! De 5 jaar frans die ik heb gehad op durendael lijken ook allemaal nutteloos omdat mn spaanse kennis helemaal over mn franse kennis heen spoelt lijkt wel!
Vervolgens gingen we een discotheekje in waar een soort van Bob Marley imitatie stond te zingen! Toen deze klaar was, werd ik door Miguel (de man uit Guayaquil) ten dans gevraagd, ook hij zou me ff salsa gaan leren dansen! Na dus ff flink wat salsa ging ik rond een uur of 3-4 naar mn bedje toe, waar ik super rot geslapen heb door de bloedhete kamer!
De volgende dag bestond weer uit ontbijt, strand en weer het uitgaansleven van montanita induiken! Deze keer met drank het strand op, waar iedereen zich verzameld had, en het dus een grote gezelligheid was van dansende mensen, kampvuurtjes en muziek! Onbeschrijfelijke sfeer! Ook daar weer nieuwe mensen ontmoet, en samen met Jimmy (mix tussen chinees en argentijn) samen in een open tent op het strand WEER salsa gedanst, na die vorige lessen ging het dus al wat beter! haha! Na het strand ben ik nog met Jimmy en Camilo (zijn amigo) naar een discotheek gegaan, waar Riene, Thijs en Marieke ook waren. Ook daar weer veel gedanst, echt heerlijk:D!
Om 7 uur lagen Riene en ik in bed maar door de drank en de hitte werd t een chaotische nacht:
- Zo hoort thijs niks als ie slaapt, ook al bonk je kei hard op de deur en schreeuw je mega hard zn naam...
- Slapen Riene en ik MET klamboe omdat je dan je deur open kan laten en het niet zo benauwd is in de kamer
- Snappen Riene en ik dit na een nacht stappen niet, en slapen we MET klamboe en de deur dicht..
- Trekt Riene halverwege de nacht de klamboe naar beneden, en beland uiteindelijk (na eerst over mij heen te kruipen met klamboe en al?) aan de andere kant van de kamer met een klamboe in haar handen roepend: IK WOON HIER NIET, DIT IS MIJN HUIS NIET!
De volgende dag savonds 3 verschillende bussen terug genomen naar quito, dit keek ging het wat sneller en kon ik gelukkig de hele nacht lekker doorslapen!
Ons nieuwe huis in quito noord!
Ons nieuwe huisje is zoals Marieke het zegt net zon mega casa als die van ´the real world´ met 3 badkamers, 4 wcs en gewoon enorm groot.
Een ander ontzettend ´grappige´ manier van carnaval vieren in ecuador is dat je elkaar met water moet bekogelen, dit kan een waterballonnetje zijn, maar ook een volle emmer die vanuit het raam zo op je hoofd wordt gegooid.
Gelukkig kwam ik er de hele carnaval nog goed onderuit, maar moest ik er dinsdag toch echt aan geloven toen ik onschuldig over de straat liep naar het internetcafe en er een of ander *** kind me ineens achterna kwam met een 2 literfles water en deze helemaal leeg kieperde tegen mij aan! HEERLIJK!:s
Mn werk bij Con Cristo!
Woensdag was mn eerste werkdag bij con cristo, de dagopvang voor gehandicapte kinderen. Redelijk grote schok.
Alle kinderen, blind, doof, spastisch etc zit allemaal door elkaar. Kinderen zitten in verkeerde rolstoelen die vaak ook stuk zijn.
Erg bizar ook om een kind van 4 te zien, die al vergroeide gewrichten heeft omdat er gewoon nooit mee geoefend wordt! De materialen voor een therapie zoals in nederland zijn er ook niet, daardoor is het behoorlijk lastig. Maar de kinderen af en toe mee naar buiten nemen, naar de snoezelkamer of gewoon even mee knuffelen of aandacht geeft vaak al een heel voldoen gevoel.
Het eten is echter redelijk bizar, 2 of 20 alle kinderen krijgen dezelfde hoeveelheid eten, en iedereen krijgt hetzelfde, soep, rijst, groente, vlees en jus. En hoe dat bij de kinders naar binnen gaat vinden de verzorgers niet zo belangrijk. Gewoon bij een spastisch kindje van 2, met grote volle lepels, hoofd naar achter houden, mond open duwen, en naar binnen gieten, en dan in een rap tempo... Echt shockerend...
Na het eten komt de leukste taak van de dag, het verschonen van de kinderen...!!
Nou heb ik vaak zat mn oppaskindjes verschoond, maar een kind met spastische beentjes is toch echt veeel moeilijker!
Nou mensen, genoeg verteld zo even lijkt me, ik ga terug naar mn casa, en daar even lekker in bad liggen, ben al een paar dagen niet helemaal lekker, dus ook maar op tijd naar bed. En dan komt zaterdag mn schatje om 9 uur sochtends!!:D:D En zal ik waarschijnlijk weer 2 weekjes wat minder van me laten horen, maar dat wil niet zeggen dat ik niet aan jullie denk..!!!
Ff nog voor mn chickies, Carnaval in montantia was super, maar volgend jaar weer met zn allen 5 dagen helemaal los in brabant! Heb jullie (gezuip;)) gemist hoor!
Kus en veel liefs van mij
Mn nieuwe adres trouwens:
Hannah van der Steen
Cristobal garces no 198
y chalupas
sector el inca
Quito
ECUADOR
tel nr van mn casa, hier krijg je gegarandeerd mij of een van de andere vrijwilligers aan de lijn: 0059322463509
alweer een tijdje geleden een verhaaltje van mij, maar dan komt ie dan eindelijk... met alle avonturen weer van afgelopen week!
Donderdagavond: Karaokeavond!
Vorige week donderdag gingen we dus met alle studenten die op dat moment in het gastgezin zaten, de gastmoeders en de spaanse lerares naar een van de vele karaokebarren in Quito zuid! Voor de ecuadoriaanse jongeren is een avondje zeer serieus karaoke echt pure ontspanning! Voor ons wat t een grote gezellige bedoeling met weer dezelfde grote flessen bier voor 1 dollar!
Ik wist al dat ze hier in ecuador zijn van het ´ten dans vragen´ en zag de bui al helemaal hangen toen er een chico op me af kwam, en jah hoor, ik moest er ook aan geloven om mn eerste salsa les te krijgen in een karaoke bar!
Vrijdagmiddag: laatste spaanse les en afscheid gastgezin
De laatste spaanse les ging gepaard met een laatste wedstrijdje ´rapido´ met mn docent en een toets spaans, erg makkelijk! Vervolgens gingen de spaanse leraressen een afscheidsmaal koken! Ondertussen nog even ezelen met heel veel wijn! Na het eten terug naar huis, waar Riene tot de ontdekking kwam dat ze meer durfde als ze gedronken had, en daarbij een vreemde situatie ontstond op het kruispunt, verder geen details!;) haha
Bij mn gastgezin mn laatste spulletjes gepakt en kreeg ik tot slot nog een hele dikke knuffel van iedereen en nog wat ecuadoriaanse aandenken mee gekregen!
Tot slot werden ook Riene en Thijs opgehaald bij hun gastgezin en konden we afscheid nemen van de 1e maand van onze trip ecuador!
Weekendje Montañita!
Vrijdag avond om 7 uur namen we de bus naar Montanita, een reis die oorspronkelijk zon 9 uur zou duren tot puerto lopez en vanaf daar nog 2 uur naar montanita!
In de bus was een toilet aanwezig, maar daar mochten alleen vrouwen gebruik van maken, mannen moesten maar uit de bus ofzow! Rond middernacht stonden we in een lange file op een weg langs een ravijn. Daar werd de deur open gegooid en konden de mannen ff naar buiten, 3 mannen sprongen meteen de bus uit, waarna aan de reactie van thijs te horen was dat er ineens nog mar 2 mannen buiten waren, de 3e was in het ravijn gestort, wij natuurlijk: jah, tuurlijk thijs! Niemand leek echt geshockeerd.. Na 5 mintuten bedacht de buschauffeur dat de man nog steeds niet boven water was, en pakte een zaklamp om te zoeken, ook dit duurde weer 5 minuten, vervolgens kwam er een bebloede man de bus terug in, een flink gat in zn hoofd en zon pijn aan zn rug dat ie maar ff in het gangpad moest gaan liggen de hele trip want dat zou stukken beter zijn!? Raar volkje die ecuadorianen, maar ook sneu om te bedenken dat zo iemand gewoon niet verzekerd is voor ziektenkosten en weinig keus heeft. Door de files en door de man in het ravijn kwamen we om half 11 sochtends aan in montanita, beetje balen dus! Eenmaal aangekomen in montanita was de hele busreis eigenlijk ook snel vergeten omdat montanita eigenlijk gewoon niet te beschrijven zo mooi is! Overal mensen op de straten en surfdudes, verder een grote gezelligheid en heel veel terrasjes en eettentjes! Ook niet te vergeten, 5 minuten van het strand! Ff ontbeten met de nieuwe groep ( Sigrid en Marieke die hier al sinds oktober en november zitten, en natuurlijk Sophia, Riene, Thijs en ik) en daarna mn handdoekje uitgespreid op het witte strand, en een duik genomen in de uber blauwe en heerlijk warme zee! Aan het eind van de middag zijn we weer naar het hostel teruggegaan en hebben we wat gegeten met zn allen! Alle cocktails waren voor 1,5 dollar, en deze werden dus ook veel gedronken! haha
Rond 12 uur gingen we verder het uitgaansleven van montanita ontdekken, en heb ik veel nieuwe mensen ontmoet, waar ik meteen even goed mn spaans mee kon oefenen! Zo stond ik zelf op een moment met een ecuadoriaan (spaans geen engels)en een israelier (engels geen spaans) te praten, en moest ik gewoon ff talken tussen de 2 mannen, super grappig dus! Maar af en toe ook lastig omdat ik het engels en spaans door elkaar ging halen! De 5 jaar frans die ik heb gehad op durendael lijken ook allemaal nutteloos omdat mn spaanse kennis helemaal over mn franse kennis heen spoelt lijkt wel!
Vervolgens gingen we een discotheekje in waar een soort van Bob Marley imitatie stond te zingen! Toen deze klaar was, werd ik door Miguel (de man uit Guayaquil) ten dans gevraagd, ook hij zou me ff salsa gaan leren dansen! Na dus ff flink wat salsa ging ik rond een uur of 3-4 naar mn bedje toe, waar ik super rot geslapen heb door de bloedhete kamer!
De volgende dag bestond weer uit ontbijt, strand en weer het uitgaansleven van montanita induiken! Deze keer met drank het strand op, waar iedereen zich verzameld had, en het dus een grote gezelligheid was van dansende mensen, kampvuurtjes en muziek! Onbeschrijfelijke sfeer! Ook daar weer nieuwe mensen ontmoet, en samen met Jimmy (mix tussen chinees en argentijn) samen in een open tent op het strand WEER salsa gedanst, na die vorige lessen ging het dus al wat beter! haha! Na het strand ben ik nog met Jimmy en Camilo (zijn amigo) naar een discotheek gegaan, waar Riene, Thijs en Marieke ook waren. Ook daar weer veel gedanst, echt heerlijk:D!
Om 7 uur lagen Riene en ik in bed maar door de drank en de hitte werd t een chaotische nacht:
- Zo hoort thijs niks als ie slaapt, ook al bonk je kei hard op de deur en schreeuw je mega hard zn naam...
- Slapen Riene en ik MET klamboe omdat je dan je deur open kan laten en het niet zo benauwd is in de kamer
- Snappen Riene en ik dit na een nacht stappen niet, en slapen we MET klamboe en de deur dicht..
- Trekt Riene halverwege de nacht de klamboe naar beneden, en beland uiteindelijk (na eerst over mij heen te kruipen met klamboe en al?) aan de andere kant van de kamer met een klamboe in haar handen roepend: IK WOON HIER NIET, DIT IS MIJN HUIS NIET!
De volgende dag savonds 3 verschillende bussen terug genomen naar quito, dit keek ging het wat sneller en kon ik gelukkig de hele nacht lekker doorslapen!
Ons nieuwe huis in quito noord!
Ons nieuwe huisje is zoals Marieke het zegt net zon mega casa als die van ´the real world´ met 3 badkamers, 4 wcs en gewoon enorm groot.
Een ander ontzettend ´grappige´ manier van carnaval vieren in ecuador is dat je elkaar met water moet bekogelen, dit kan een waterballonnetje zijn, maar ook een volle emmer die vanuit het raam zo op je hoofd wordt gegooid.
Gelukkig kwam ik er de hele carnaval nog goed onderuit, maar moest ik er dinsdag toch echt aan geloven toen ik onschuldig over de straat liep naar het internetcafe en er een of ander *** kind me ineens achterna kwam met een 2 literfles water en deze helemaal leeg kieperde tegen mij aan! HEERLIJK!:s
Mn werk bij Con Cristo!
Woensdag was mn eerste werkdag bij con cristo, de dagopvang voor gehandicapte kinderen. Redelijk grote schok.
Alle kinderen, blind, doof, spastisch etc zit allemaal door elkaar. Kinderen zitten in verkeerde rolstoelen die vaak ook stuk zijn.
Erg bizar ook om een kind van 4 te zien, die al vergroeide gewrichten heeft omdat er gewoon nooit mee geoefend wordt! De materialen voor een therapie zoals in nederland zijn er ook niet, daardoor is het behoorlijk lastig. Maar de kinderen af en toe mee naar buiten nemen, naar de snoezelkamer of gewoon even mee knuffelen of aandacht geeft vaak al een heel voldoen gevoel.
Het eten is echter redelijk bizar, 2 of 20 alle kinderen krijgen dezelfde hoeveelheid eten, en iedereen krijgt hetzelfde, soep, rijst, groente, vlees en jus. En hoe dat bij de kinders naar binnen gaat vinden de verzorgers niet zo belangrijk. Gewoon bij een spastisch kindje van 2, met grote volle lepels, hoofd naar achter houden, mond open duwen, en naar binnen gieten, en dan in een rap tempo... Echt shockerend...
Na het eten komt de leukste taak van de dag, het verschonen van de kinderen...!!
Nou heb ik vaak zat mn oppaskindjes verschoond, maar een kind met spastische beentjes is toch echt veeel moeilijker!
Nou mensen, genoeg verteld zo even lijkt me, ik ga terug naar mn casa, en daar even lekker in bad liggen, ben al een paar dagen niet helemaal lekker, dus ook maar op tijd naar bed. En dan komt zaterdag mn schatje om 9 uur sochtends!!:D:D En zal ik waarschijnlijk weer 2 weekjes wat minder van me laten horen, maar dat wil niet zeggen dat ik niet aan jullie denk..!!!
Ff nog voor mn chickies, Carnaval in montantia was super, maar volgend jaar weer met zn allen 5 dagen helemaal los in brabant! Heb jullie (gezuip;)) gemist hoor!
Kus en veel liefs van mij
Mn nieuwe adres trouwens:
Hannah van der Steen
Cristobal garces no 198
y chalupas
sector el inca
Quito
ECUADOR
tel nr van mn casa, hier krijg je gegarandeerd mij of een van de andere vrijwilligers aan de lijn: 0059322463509
-
08 Februari 2008 - 05:55
Joni:
Heey Han!!
Ik dacht pas nog waar blijft een berichtje van hannah!!
Grappig dat bekogelen met water haha! Carnaval hier wordt heel anders gevierd ja. Heel veel pleizer Samen met Sid de komende 2 weekjes!
XX Joni
-
08 Februari 2008 - 07:53
Sofie:
He Zusje,
Superleuk om weer van je te horen, en kijk maar uit met al die chico's die op zo'n blonde schone azen. Mag Sidney straks ook salsa leren dansen met een paar mooie chica's?
Verder worden de drank verhalen ook weer uitbundiger, lees ik wel. Dacht al even dat je het veleerd was. Het lijkt er op alsof je halve dagen met een cocktail infuusje over het strand schuifelt, hihi.
Verder inderdaad echt shockerend om te horen hoe er dat in zo'n tehuis aan toe gaat. Hoop dat je daar de mensen en natuurlijk de kindjes kunt helpen, dat jullie een verschil kunnen maken en het er als jullie straks weer vertrokken zijn beter geregeld is.
Heel veel plezier daar nog, geniet van je dagen met Sidney en tot snel.
Dikke kus van je grote zus. -
08 Februari 2008 - 09:18
Corine:
Lieve Hannah,
Het leven daar is zich aardig aan het intensiveren. 't is maar goed dat Sidney vandaag 't vliegtuig pakt om jou daar een beetje in het gareel te houden,haha!
(Sidney, er ligt een schone taak daar voor jou weggelegd).
Fijn dat je zoveel plezier hebt met leuke mensen naast het moeilijke werk met de kindjes. Wat hebben die het zwaar en wat heerlijk voor ze dat jullie er voor ze zijn!
Tot gauw, liefs Corine -
08 Februari 2008 - 10:03
Michiel:
Zozo, veel beleefd, veel lol gemaakt, daar tegenover weer de andere kant van de samenleving gezien, met die schokkerende belevingen met die kids..
Ik wil je HÉÉÉÉl veel plezier wensen met je mannetje, geniet van elkaar en van alles wat je samen onderneemt!!
Tot de volgende keer...
(K) -
08 Februari 2008 - 12:14
Mandy:
hoi lieverd!
wat leuk om al je belevenissen weer te lezen!
en dat je een paar salsa lesjes hebt gehad komt ook goed uit want dan kan je sidney eens wat soepeler maken in de heupjes hahah!
wel minder om over dat tehuis te horen, egt zielig..
maar misschien kunnen jullie daar een beetje verandering in brengen!
nou vanavond gaan wij sidney uit zwaaien en als het goed is, is hij dan morgen weer in jou armen!
veel plezier saampjes, en pas goed op me broertje he ( en natuurlijk op jezelf!)
Dikke kus Mandy!
ps groetjes van milan!! -
08 Februari 2008 - 12:32
Evelien:
Hahaha, het is maar goed dat Sidney er morgen is om al dat ander mannelijk schoon van jou af te slaan. Leuk dat je daar ook een gezellige carnaval hebt gehad. En dat stukje met dat kindje dat hij jou met een fles nat ging gooien is echt grappig. Ik zie je al helemaal staan daar, helemaal doorweekt, fijne carnaval.
Heel veel succes met het 'echte' werk nu. Het wordt vast best zwaar, maar ik weet zeker dat jij deze kinderen op een bepaalde manier kan helpen.
Succes en we spreken elkaar snel!
Dikke kus Evelien -
08 Februari 2008 - 14:13
Sjoukje:
Hoi Hannah,
wat een superleuke verhalen! Lijkt me echt fantastisch daar.
En fijn dat je mee kan helpen met die kindjes natuurlijk!
Veel plezier samen met Sidney! :)
xx -
08 Februari 2008 - 15:27
Wilma:
Lieve Hannah,
Wat een geweldig carnaval hebben zij daar misschien moeten wij hier in Nederland ook maar het water gooien introduceren. Salsa lijkt mij ook geweldig. Ja die kindjes is wat minder maar als jij ze maar liefde geeft zijn er toch een aantal weer een paar dagen gelukkig. Nou straks ga ik je cadeautje naar schiphol brengen. Ik hoop dat jullie veel plezier beleven in die twee weken. Heel veel knuffels van mij voor de kindjes daar en wees zuinig op mijn kindje. Veel liefs wilma -
08 Februari 2008 - 15:48
Jacquelien:
Haay meisje!
Ik vind het echt heel leuk om elke keer alles van je te lezen en het klinkt allemaal echt gaaf!:d
Nou meisje sidje komt straks naar je toe kunnen jullie samen van alle dingen genieten:D
veel plezier samen!
Dikke knuffel
Jacquelien & Robert -
09 Februari 2008 - 13:44
Willeke:
Heej Han,
Ik zou heel graag een weekje ofzo langskomen en alles met je meebeleven en meehelpen bij die arme kindertjes.
het klinkt allemaal super!
Ik heb ook carnaval gevierd maar dan hier in limburg, ben alleen tussenoor ziek geweest.. zit nu weer ziek thuis, blijkbaar raak ik het maar niet kwijt, dat is een beetje jammer.
heel veel plezier met jeschatje daar he!
kus Willeke -
09 Februari 2008 - 17:40
Thomas:
he zusje wat een lang verhaal heb het zo goed mogelijk gelezen in ieder geval genoeg te doen maar nog veel plezier en tot ziens in nederland
groetjes thomas -
13 Februari 2008 - 14:48
Evelien:
Hee meis, leuke tijd daar al met Sid? Hopelijk heb je het nog goed naar je zin en doe je zinvol werk, maar daar twijfel ik eigenlijk geen moment aan. Succes en veel plezier. Kus kus. -
14 Februari 2008 - 12:22
Patty:
Hoi Hannah,
inmiddels is Syd al bij je en zal je wel lekker van elkaar genieten. Carnaval met mooi weer en water is toch niet verkeerd lijkt mij. Hier heb ik altijd de neiging om mijn moonboots aan te doen wanneer ik naar de optocht alleen al kijk. Ik ben dan bijna bevroren. Kan natuurlijk wel een keer als ijsbeer of ijsklontje gaan kijken. Want een andere wereld in het tehuis zeg. Niet te geloven. Hier alle spullen om iedere patient/client zo goed mogelijk te helpen en te verzorgen en daar alles in een eenheidsworst-stand. Alles gelijk. Hoop dat je iets van jou ervaring uit nederland kan ocverbrengen bij de leiding en dat het dan ook blijft. Succes ermee.
Hoorde via Wilma dat je niet lekker bent, pas goed op jezelf hoor. Geniet van het leven daar en van de tijd met Syd.
Groeten en dikke kus
Patty -
15 Februari 2008 - 17:13
Erik:
Heey Hannah en Sid,
Alles goed daar o?
Zo te lezen is het daar nog gezellig.
Groetjes!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
